Een bekend liedje (voor papa althans) van Kinderen voor Kinderen. Deze blog bevat veel positieve berichtjes over kinderen en ouderschap, omdat we vooral dat willen bijhouden. Nochtans wordt er hier in huis soms ook stevig geroepen en geruzied.
De laatste week gaat het om het slapengaan. Marie en Wannes beloven allebei flink naar bed te gaan en krijgen een uitgebreid ritueel: omkleden, tandenpoetsen, wassen, potje, verhaaltje, zoen, knuffel, kruisje, licht uit.
En dan begint het. Roepen om nog eens te plassen. Om een gevallen doekje. Om jeuk op de rug. Om jeuk op de voet. Om jeuk ik-weet-niet-waar. Roepen om een zus of broer die roept. Roepen omdat ze niet kunnen slapen. Uit bed komen, op de overloop. Het duurt vaak een halfuur, soms een uur, en in het slechtste geval mag er eentje een paar minuten gaan afkoelen in de garage.
We proberen te volharden, en vandaag, na een erg gevulde dag, lukte het redelijk goed, op één gevallen doekje na, en Wannes die een kwartiertje liedjes neuriede zonder dat Marie erop reageerde. Hopelijk betert het. Maar we weten dat ze morgenvroeg wellicht extra vroeg wakker zullen zijn. Het lijkt wel wraak: zo kordaat als wij ze in bed stoppen, zo kordaat halen ze ons er weer uit...
2 opmerkingen:
En wij hebben een kat die ons uit bed haalt...
"Krab krab"... aan de slaapkamerdeur, omdat mevrouw blijkbaar niet genoeg geanimeerd is overdag en dus een beetje aandacht wil 's nachts. (Komt meestal voor als we overdag niet veel thuis zijn geweest.) Of dan gaat ze nog buiten spelen en komt ze niet thuis 's avonds als we roepen, en dan "klop klop" op het slaapkamerraam...
Ja ja, ze weet heel goed waar we te vinden zijn! ;)
Liefs x
Ja maar... Jeuk op de rug kan héél vervelend zijn. En op de voet ook... Eigenlijk eender waar!
Een reactie posten