Woordkunst

Marie bracht op het vrij podium tijdens het carnavalsfeest een ander gedicht van Annie M.G. Schmidt, het Zebrameisje.



Het zebra-meisje heeft nooit begrepen
waarom zij een jurk aan heeft met strepen.
Zij vroeg aan haar tante, de baviaan:
Waarom heb ik aldoor die strepen aan?
Waarom niet een bloemetje of een ruit?
Ik zie er maar altijd eender uit!
Haar tante zei: Kom, het is zo bijzonder
,die strepen van boven en strepen van onder.
Maar het zebra-meisje loopt nog te pruilen
en wil vreselijk graag haar jurkje ruilen;
zij wil eens iets anders, dat ijdeltuitje.
Wie heeft er voor haar een jurk met een ruitje?

Logo

Suzanne: "Andjies van Josalie die zegt in plaats van tjein altijd tlein"

Kak-'t-hus

Marie maakte deze week haar eerste schilderij op bestelling. Opa Paul verjaarde namelijk, en hij had nog een klein plaatsje voor een kunstwerk. In het dialect heet dat plekje het ...

Krea-Krokus

Moeke heeft Marie en Myrthe geleerd om een vilten hoed te maken, en het resultaat kan recht naar eender welke dure boetiek. Maar met dit weer, droegen ze liever hun eigen hoeden.

Koud, kouder, koudsts

Terwijl het buiten vroor en sneeuwde, leerde Suzanne alles over Noordpool (ijsberen!) en Zuidpool (pinguins!). Of waren het nu ijsberies en pinguinies?

Januari, nieuwjarie

Suzanne heeft het de laatste tijd met verkleinwoordjes op -ie: Opie, Evie, Wannie, Moekie, Boterhammie. Een echte Suzy...

Vernieuwjaren

Wannes vierde vorig weekend zijn nieuwjaar, en tegelijk zijn verjaardag.

lieve meter en peter

de ie van brief

de ui van guit

ik vind je lief
en roep het luid!
de oe van zoen
de eu van reus
ik geef die zoen

wel op je neus!

de ieuw van nieuw

de aa van klaar

ik wens je
een goed jaar!
je kapoen wannes

1 januari 2012

Tijdens het verjaardagsfeestjes met de klasgenoten speelden ze buiten in de sneeuw. Toen de meisjes terug binnenkwamen, gingen ze doodleuk zonnebaden op de vloerverwarming in de keuken.

Sneeuw

Duizend woorden voor sneeuw (Willem Wilmink)

De Eskimo's hebben wel duizend woorden voor sneeuw:
Een woord voor de sneeuwvlok die smelt in je oor, dat dan jeuken gaat;
een woord voor het sneeuwen, de hele dag door, in de stille straat.
Een woord voor de sneeuw langs een ruit in je klas als het sneeuwen ging;
een woord voor de sneeuw op de kraag van de jas van je lieveling.
Een woord voor de sneeuwvlok die laag in de laan op en neer beweegt;
een woord voor de zielige sneeuw, in lantarens verdwaald, die om aandacht vraagt.
Een woord voor de sneeuw van de sneeuwman, die kijkt of er niets aan schort,
terwijl toch iedereen blijkt dat hij kleiner wordt.

'Maar dat zijn er toch maar zeven?'

Houtworm

Marie's favoriete gedicht:

Een houtworm, door Annie M.G. Schmidt

Een houtworm zat in een keukenstoel

En at, en at, een heleboel

En op die stoel zat tante Mien

Ze had de houtworm nooit gezien

Die at maar door en at maar door

Totdat het krikte en krakte

En tante Mien om kwart voor tien

Pardoes door de stoel heen zakte...

Leesles

Wannes is druk bezig in klas: alle letters zijn achter de rug, er was gedichtendag en op de speelplaats is er heel veel te beleven, zeker met de sneeuw.

Geen wonder dat hij zich thuis met zijn splinternieuwe hoofdtelefoon terugtrekt.

Verjaren met taart

Vóór de taart toonden ze alle sneeuwkunstjes die ze kenden: rollen, glijden, gooien, vallen, strooien, pletten, bouwen.

En tijdens de taart wilden ze dat met slagroom nadoen.

Verjaardagsgeschenk

Wannes is er nog niet uit wat het leukste verjaardagsgeschenk was:

• de wenskaart van opa,
• dat zijn peter plots aan de schoolpoort stond,
• de sneeuw die uit de lucht viel, of
• dat Mathias in zijn agenda aan de juf schreef dat die dag huiswerk toch niet nodig is...