Sinds zondagavond ben ik eindelijk weer terug bij Liesbeth en de kindjes. Liesbeth miste me, de kindjes minder. Het ging.
Wat Roemenië (Oradea) betreft, is het te vroeg om al een overzicht te maken. Wel wat zaken die de reis apart maken:
- een aanvankelijk erg moeizaam werkende studentenbende, met nachtelijke groepsgesprekken.
- erg boeiende bezoeken aan staats- en private organisaties die moeders at-risk helpen (met voorlichting, gesprekken, opvang, werk, plaatsing, oudergroepen, goederen en kleren).
- hele leuke contacten met de medewerkers van het centrum CCF Plopii fara Sot (d'Allene Populieren), waar we verbleven - nauwe samenwerking bij bv. vertalingen en bezoeken, maar ook veel humor, en veel terrasjes.
- Veel meer toeristische bezoeken dan anders: het bisschoppelijk paleis, de kerk met de (mechanische) maan, de vesting van Oradea, een 13-de eeuws kerkje op de heuvel van Sisterea, de universitaire promotieplechtigheid van een aantal vrienden.
- Eigen activiteiten die allemaal geslaagd waren, sommige zelfs erg goed: een studiedag met 70 deelnemers!
- Enkele steekwoorden: eironde, geleedpotigen, personen met vrouwelijke beperkingen, poor Iosca, ochtendrochel, tools, fietsherstelling, there is no social policy, steenkoolengels, dada, 400 BC...
Maar eigenlijk hoort dit alles op www.oradeakortrijk.blogspot.com te staan. Mocht Wouter dit lezen: dankjewel voor de samenwerking! En hetzelfde voor Patrick en Lutgarde, Szabi, Sandu, Dafina, Judit, Ildi en vele anderen.
En we hebben ondertussen een nieuw voetpad... Wie op bezoek komt, hoeft geen voeten meer te vegen (of toch niet zo uitbundig meer).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten