We stonden vandaag weer in Het Brugsch Handelsblad, en zijn dat op school gaan tonen. Achtenveertig kleuters, maal een aantal grootouders, ouders en peters en meters - ze gaan het merken aan hun omzet!
Gisteravond hebben we twee uur lang op een veldje in Lissewege gewacht op de wind die ging liggen, opdat Opa Paul met een duo-zit parapente zou kunnen vliegen, over de Oudlandpolder en de Gentele naar zee, en weer terug. De wind ging niet liggen, maar dat drukte de pret niet - integendeel, het was er zalig.
En op het laatst hadden de parapente-mannen echt een verrassing klaar.
Moeke is woensdag op school uitgegleden over een bananenschil. Van een arbeidsongeval gesproken... Na een namiddag pijn, bleek bij de dokter dat er toch barstjes in de linkervoet zitten, en dat er een mooie gips rond moet, voor twee weken.
Voor wie een fruitmand wil langsbrengen: liefst zonder bananen.
Suzanne toont tijdens een dood moment hoe lenig ze is: plié, écart, jetté. Alsof het niets is. Morgen meer nieuws over de mysterieuze locatie op de achtergrond...
Marie was vorige week dan weer in het Gentse Gravensteen, alwaar ze verkleed als jonkvrouw alles te weten kwam over foltertechnieken, executiemethoden en marteltuigen. Tot grote interesse van Wannes, trouwens...
Suzanne is verleden week op schoolreis geweest naar het Muzee in Oostende, het vroegere PMMK. Ze mocht daar niet alleen kijken, maar in de tentoonstellingsruimten ook zelf aan de slag met krijt en verf.
Moeke heeft het terras en de achtergevel grondig opgefrist. En Marie hielp haar daarbij. Al moest er toch tenminsten één iets in het zwart worden geschilderd.
Marie maakt makkelijk vriendinnen. Zo ook op de tekenschool, waar ze vriendschap sloot met Janne, en elkaar uitnodigden op elkaars verjaardagsfeestjes. Niet verwonderlijk dat het klikt, want het kwam onlangs uit dat hun beide moeders dat vroeger ook waren.