Morgen krijgt papa een nieuwe bril, hetgeen Wannes ertoe aanzet om nu door het leven te gaan met de bril die hij van zijn peter Mathias heeft gekregen. Ook naar de winkel. Ook naar de bakker. Ook naar de opendeurdag.
Hij is klaar om het nieuwe schooljaar in te duiken.
Suzanne kan al een heel lijstje dieren nabootsen: - Wat doet een hond? (hijgen met de tong uit de mond) - Wat doet een poes? (zachtjes miauwen) - Wat doet een geit/schaap? (maaaah!) - Wat doet een paard? (klakt met haar tong) - Wat doet de leeuw/draak? (gggrraaa!)
En gisteren voegde ze daar eentje aan toe, net zichtbaar op het einde van dit filmpje.
Wannes wil haar graag ook de 'slang' en de 'vis' bijbrengen, voorlopig zonder succes.
De lange zomerdagen beginnen zo nu en dan hun tol te eisen, vooral bij Marie en Wannes. Ze tuimelen en springen in de zetel, slurpen en boeren aan tafel, vertikken het om iets te halen wanneer dat gevraagd wordt of doen vervelend bij het aan- en uitkleden. Ze kunnen ook verschrikkelijk jaloers zijn op alles - maar dan ook alles - wat de ander doet, heeft of krijgt. Ze krijgen dan ook regelmatig een bolwassing.
Waarna Suzanne telkens 'Oh-ow!' zegt, iedereen in de lach schiet en de hele preek mislukt.
Persoon S duwt met haar vinger op het neustopje van persoon X. Persoon X imiteert een deurbel, of een dier, of een auto. Beide deelnemers lachen om ter hardst.
Alle goede dingen bestaan uit twee. En nu ook Hannahs leeftijd.
Ze was druk in de weer, op haar verjaardag, zoals altijd. Emmers gieten, vertellen, naar de kippen gaan, naar het speelpleintje gaan, Marie in het zwembadje zien tuimelen...
Ze wordt groot, onze nicht. Hoewel je dat op basis van de tafelrand niet zo zou zeggen.
Wannes is gefascineerd door de digitale fotografie.
In Balen maakte hij studies van grindwegels, tegelvloeren, tafelpoten, zijn eigen vingers en sandalen, tegenwoordig richt hij zich op de edele kunst van het zelfportret.
Marie vroeg gisteren om een mixer-tandenborstel. U weet wel, waarbij je zo op een knopje moet duwen zodat er iets begint te draaien om tanden te poetsen.
Suzanne gaat met rasse schreden vooruit, misschien zat er echt iets in dat doopwater.
Ze heeft sinds enkele dagen een stopwoordje: 'Oh-ow!' [sol-do] Handig wanneer je struikelt, een beker laat vallen of toch de kastdeuren opentrekt, hoewel Moeke net zei dat zoiets niet mag.
En Moeke heet voortaan 'Ke' [keu]. Of, als verkleinwoord, 'Keke' [keukeu].
Sinds gisteren behoort ze ook tot de club van de Croc Madams.
Zondag zijn Myrthe, Hannah en Suzanne gedoopt. Niet in de kapel/stille ruimte van Symposion zoals bij Wannes en Marie, maar in onze tuin. Wèl met pater Frans Samyn, die ook Wannes en Marie al heeft nat gemaakt.
Drie kindjes dopen, dat betekent zes meters en peters en respectievelijke gezinnen, drie paar grootouders en nog een hoop volk. Omdat het water goot, hebben we de regenton als doopvont gebruikt.
Het was mooi. Wondermooi. Dankjewel, peters en meters, oma's en opa's!
We zijn sinds maandag terug uit Balen, en zijn maar net voldoende gerecupereerd om terug een berichtje te maken.
Enkele indrukken:
Moeke, Meter Tania en Christel kunnen reuzegoed koken. De moni's daarentegen, hebben daarover veel bijgeleerd.
Voor de kookploeg waren het superlange dagen, van koffie en tafels zetten om 7u30 tot de 'vijfde maaltijd' om 22u, met amper onderbrekingen.
Helaas lagen ook de slaapvertrekken en de keuken een eind uit elkaar, zodat we niet zomaar eventjes de kinderen in bed konden leggen.
Regen en koud weer, zomers weer, drukkend weer, donder en blikseminslag en weer mooi weer.
De Keiheuvel is een prachtig domein, met schitterende speeltuigen (dino-brug, houten kasteel, gecrasht vliegtuig met death ride en ook een hoop peuter-klimrekken), met een openluchtzwembad, een kleine kinderboerderij en vlakbij de deur een zweefvliegterrein.
Marie wil graag een duikbril, omdat ze zoveel onderwater zwemt.
Wannes is zot van trampolines. En van stapelbedden. Hetgeen eigenlijk op hetzelfde neerkomt.
Suzanne verstopt graag haar tutjes. Vooral in de holes van de minigolfbaan.
Marie fietste van de ene activiteit naar de andere, en was overal graag gezien. Ze hielp ook veel mee bij de bediening in de keuken, en is voor de allereerste keer in haar leven naar een echte fuif gegaan (de Macarena!).
Wannes fotografeert heel goed, maar vooral vloeren, grindwegen, asfalt en zijn eigen vingers.
Suzanne is schattig. Aldus 46 9-jarigen, zeven dagen lang. Ze trokken haar bolderkar, knuffelden haar en namen haar op de schoot bij activiteiten. En ze speelde een figurantenrol in de thema-toneeltjes.