Wij zijn niet zo'n Gluhweinmensen, maar als de lichtjes in de stad branden, dan moeten we er toch eens doorheen wandelen. Zoals de echten. Zelfs doorheen massa's volk. En net nadat prinses Leia erdoor aan haar eind is gekomen.
En vandaag naar de ijspiste, waar Suzanne haar zelfvertrouwen terugvond, Wannes zijn snelheid, Marie haar klasvriendinnen, en papa (bijna) zijn evenwicht.
Gisteren bij Oma en Opa was Suzanne opeens aan het genieten van de kerstboom, en vooral van het lichtaura in het engelenhaar.
Onze Pius is gefascineerd door de kerstboom, de pakjes, de beeldjes.
Na Marie heeft ook Wannes met zijn klas een mannequin challenge opgenomen: zo lang mogelijk als een paspop blijven stilstaan in onmogelijke posities, terwijl een filmcamera ronddwaalt.
Gisteren was het hier spraakverwarring alom: twee vriendinnen van Suzanne kwamen spelen, Lili en Lilla. Met griezelverhalen, kampen bouwen, een kerstboom versieren, een workshop koekjes bakken (dankjewel, Marie!) en balletoefeningen.
Wannes' hart ligt helemaal bij het striptekenen. Hij werkt momenteel een eigen superheld uit, Katgast.
Na algemeen verzoek, hebben we Wannes' tekening van Rosa ingescand. Reacties op het portret zijn altijd welkom op het gekende adres.
Opa was er heel slecht aan toe, de voorbije weken, maar hij stelt het weer beter. Bestralingen gecombineerd met een blaas- èn een longontsteking, daar wordt een mens doodziek van.
Wannes is in een teken-periode, hij vult de hele dag door zijn schetsboek. Zo ook gisteravond, met een sessie aan het keukenvenster. Het enige probleem was dat zijn model niet bleef stil zitten, maar het uiteindelijke resultaat was echt knap.
De kinderen lezen steeds meer de krant. Deze zaterdag stond er een stukje in over die filmkomiek met de ongelofelijke stunts, het uitdrukkingsloze gelaat en de ukulele.
